作词 : Alper Ayyıldız
作曲 : Kadir Suzgun
Postalandı mektubun fakat dışında zarfı yok,
bu yüzden açığa çıktı sır
Aranıyorsa bahane bol !
Bi’ yerde izine rastlarsam harcadığın kadar seni de ben harcayacam
bilirsin ki; demokraside çare bol.
Gecem karardı, içini dök.
İçim karardı, gündüz ol.
Lan ölmediğim için mi taze yarama tuz bastınız ?!
Kursağımda kalmış hevesi canla başla çıkardınız.
Dibine batsın bahtınız, o gün gelir ve döner devran.
Etrafta gönülsüzler, tek dertse; boy, pos, endam.
Düzgün insan istedim, çakalla doldu kervan.
Yazsın onlar uymam oğlum, nasılsa eski ferman.
Anlattım, anlamadın dilde tüydü bitti derman.
Elini sallar aşık olmak isteyen her insan.
Öyle aşk mı olur lan ?!
İlk bakışta vurulmazsan olmaz.
Belki çapına sığmazsın
Hayır olamaz elimi böyle bırakamazsın.
Tasviri yapılamaz bi’ yerdeyim Etraf karardı ben birden irkildim.
Karanlıklar aklımı çeliyor, sen gelme canımdan bezdim.
Otur. Ayağa bi’ kalkma da yüzüme bak.
Kabusu görürse benden korkmaz
Kaçarım, yakalar. Elini veren kolunu kaptırır, dönüşü olmaz !
Merhamet atamıyor acı çeken gönüle misafir olan antika kulak paslarını.
Kararlılık mı yoksa inatçılık mı ?
Gösterilmiş yolların onda dokuzu pek bi sarsıntılı.
Tatminkarlık doruktayken ehli birini dinlemez ve anlık zevkin en üstünde kral hayatı yaşarsın.
Ama sen merhametli kişiliğinle incelen, bi’ bak önünde diz çöktüğün kral kadar çıplaksın.
Aynalarda güzelliğine lafım yok, sonuçta aldığın nefes kadar değil hatırlandığın kadar varsın.
İsteyip elde edemiyorsan aşkın oyunu bu
Gösterip de vermemek; bilindik sürtük oyunu.
Zati ne beklersen onu alırsın inancınla istiyorsan.
Hiç yorulma, tam gücünle git ve hedefi gör.
Yolda kanına girdi iblis, gezgin çelebi kör.
Çift kişiyse mutluluk kalbi ikiye böl.
Tam güvendim derken emeklerime hele bi’ söv.
Ben nankörsem git inandıklarınla öl !
作词 : Alper Ayyıldız
作曲 : Kadir Suzgun
Postalandı mektubun fakat dışında zarfı yok,
bu yüzden açığa çıktı sır
Aranıyorsa bahane bol !
Bi’ yerde izine rastlarsam harcadığın kadar seni de ben harcayacam
bilirsin ki; demokraside çare bol.
Gecem karardı, içini dök.
İçim karardı, gündüz ol.
Lan ölmediğim için mi taze yarama tuz bastınız ?!
Kursağımda kalmış hevesi canla başla çıkardınız.
Dibine batsın bahtınız, o gün gelir ve döner devran.
Etrafta gönülsüzler, tek dertse; boy, pos, endam.
Düzgün insan istedim, çakalla doldu kervan.
Yazsın onlar uymam oğlum, nasılsa eski ferman.
Anlattım, anlamadın dilde tüydü bitti derman.
Elini sallar aşık olmak isteyen her insan.
Öyle aşk mı olur lan ?!
İlk bakışta vurulmazsan olmaz.
Belki çapına sığmazsın
Hayır olamaz elimi böyle bırakamazsın.
Tasviri yapılamaz bi’ yerdeyim Etraf karardı ben birden irkildim.
Karanlıklar aklımı çeliyor, sen gelme canımdan bezdim.
Otur. Ayağa bi’ kalkma da yüzüme bak.
Kabusu görürse benden korkmaz
Kaçarım, yakalar. Elini veren kolunu kaptırır, dönüşü olmaz !
Merhamet atamıyor acı çeken gönüle misafir olan antika kulak paslarını.
Kararlılık mı yoksa inatçılık mı ?
Gösterilmiş yolların onda dokuzu pek bi sarsıntılı.
Tatminkarlık doruktayken ehli birini dinlemez ve anlık zevkin en üstünde kral hayatı yaşarsın.
Ama sen merhametli kişiliğinle incelen, bi’ bak önünde diz çöktüğün kral kadar çıplaksın.
Aynalarda güzelliğine lafım yok, sonuçta aldığın nefes kadar değil hatırlandığın kadar varsın.
İsteyip elde edemiyorsan aşkın oyunu bu
Gösterip de vermemek; bilindik sürtük oyunu.
Zati ne beklersen onu alırsın inancınla istiyorsan.
Hiç yorulma, tam gücünle git ve hedefi gör.
Yolda kanına girdi iblis, gezgin çelebi kör.
Çift kişiyse mutluluk kalbi ikiye böl.
Tam güvendim derken emeklerime hele bi’ söv.
Ben nankörsem git inandıklarınla öl !