ผมเป็นคนอารมณ์ดี เห็นขอบคุณดอกไม้ก็จะสาดน้ำตา นกบินหนีจะรู้สึกเหงา
มักจะชอบแต่งตัวสีธรรมดาและคําพูดที่สง่างาม
เพื่อน ๆ ที่คุ้นเคยกับฉันจะแนะนําฉัน มู่หัวอย่าเงียบตัวเองเสมอ
ความกดดันต้องปลดปล่อย ความรู้สึกก็เหมือนกัน ฉันมักจะพยักหน้าขอบคุณ
ฉันรู้บุคลิกของตัวเองเป็นอย่างดี ทําให้ฉันเป็นอิสระ ยากกว่าการขึ้นสวรรค์
เพราะลึก ๆ ในใจมีปมที่แก้ไม่ได้เสมอ ความรักที่สดใสเหมือนดอกไม้ไฟนั้น
เคี้ยวฉันเหมือนงูพิษ แม้ว่าจะผ่านไป N ปีแล้ว แต่การจากไปของเธอทิ้งใ
ห้ฉันคือบาดแผลที่ฝังใจและความเจ็บปวดที่กัดกระดูก
จําความรู้จักของเราได้อย่างชัดเจน เป็นช่วงเวลาที่อาชีพรักของฉันว่างเปล่า
ฉันใช้เวลาที่เหลือของฉันบนอินเทอร์เน็ตเสมือนทุกวัน โพสต์ข้อความที่ไม่เกี่ยว
ข้องบนเว็บไซต์เพื่อสําเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ไม่รู้ว่าวัยรุ่นของฉันผ่านไประหว่างซ
อกนิ้วเหมือนลูกขาวการปรากฏตัวของเธอราวกับว่าเติมชีวิตชีวาของฤดูใบไม้ผลิให้กับ
จิตใจที่โดดเดี่ยวของฉันพลังที่ยอดเยี่ยมเธอยังเป็นคนเหงาด้วยวรรณกรรมที่ล้
นหลามคําขาวเหมือนต้นหอมที่ไหลอยู่ใต้นิ้วบางสะอาดและละเอียดอ่อนให้ความปรา
รถนาเพ้อฝันที่ไม่มีที่สิ้นสุดโอกาสโดยบังเอิญ เราตกหลุมรักข้อความของกันและกัน
ตอนนั้นโนเวลลาของฉัน "ดอกป๊อปปี้บาน" เพิ่งจบลง เธอเป็นผู้อ่านคนแรกของฉัน เ
ธออ่านเร็วมาก ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็เข้าใจแนวคิดหลักของนวนิยายทั้งหมด
และพูดคุยกับฉันอย่างละเอียด ฉันประหลาดใจกับความคิดที่ละเอียดอ่อนของเธอ
ไม่กี่คําก็ชัดเจนด้วยการวางรากฐานและอุปมาอุปมัยของ "ดอกป๊อปปี้บาน" และในที่
สุดเธอก็ถามฉันอย่างกล้าหาญ ต้นแบบตัวเอกของนวนิยายเรื่องนี้คือตัวคุณเองหรือไ
ม่ ฉันไม่ได้ให้คําตอบเชิงบวกกับเธอ แค่ยิ้มไป
เรากลายเป็นคนสนิทในข้อความอย่างรวดเร็ว ด้วยการสื่อสารในภายหลัง
ฉันรู้ว่าเธอโหยหาสถานการณ์น้ําสีฟ้าและควัน ความโรแมนติกของอี้โจวสีแดงและฝุ่น
ฉันพูดติดตลกว่าเธอเป็นคนสนิทสีน้ําเงินของฉัน เธอพยักหน้าอย่างเงียบ
ๆ และพูดว่าฉันมีความเข้าใจเช่นเดียวกับคุณ
จำไม่ได้ว่าปัญญาชนคนไหนเคยพูดว่า การแต่งงานโดยไม่มีความรักคือก
ารใจร้ายต่อตนเอง ผมรู้ว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะแสวงหาความรัก ผมกับเธอต่า
งก็ไม่มีข้อยกเว้น ต่างก็เป็นคนที่อายุมากกว่า แต่เรากลับยึดมั่นในหลักการของตัวเองว่า
การแต่งงานต้องมีความรักจนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อเราสองคนกลายเป็นลูกค้าเครื่อง
ดื่มที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของ เราจึงค่อย ๆ สัมผัสกับความง
ามของความรักและรู้ว่ากันและกันเป็นคนที่ตามหามากมาย
มีความรักหวานชื่น ดอกสุขเบ่งบานเต็มฟ้า ทั้งกายและใจก็ชื่นมื่น สดใส โลกในส
ายตาก็ชัดเจนและสดใสข้าไม่กลัวระยะทางที่ห่างออกไปหลายพันไมล์ แ
ละคนรับใช้รีบมารวมตัวกันที่เมืองที่เธออยู่ การกลับตัวกลับหางของเมืองนี้เป็นสถานที่ที่
ความสุขที่สุดของเรา เงยหน้าขึ้นมองเมฆที่พลุกพล่านบนท้องฟ้า ก้มหน้าลงมองฝูง
ชนที่พลุกพล่านของโลกเป็นพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราสองคน ยังชอบหลับตาใ
นฤดูฝนฤดูใบไม้ผลิที่แพงเหมือนน้ํามัน ใช้ร่างกายไปลิ้มรสความรู้สึกเย็นสบายจากลมอ่อน
ผมเป็นคนอารมณ์ดี เห็นขอบคุณดอกไม้ก็จะสาดน้ำตา นกบินหนีจะรู้สึกเหงา
มักจะชอบแต่งตัวสีธรรมดาและคําพูดที่สง่างาม
เพื่อน ๆ ที่คุ้นเคยกับฉันจะแนะนําฉัน มู่หัวอย่าเงียบตัวเองเสมอ
ความกดดันต้องปลดปล่อย ความรู้สึกก็เหมือนกัน ฉันมักจะพยักหน้าขอบคุณ
ๆ และฝนเล็กน้อยความรักของเราเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ ตามการเป็นพยานของเวลา
เหมือนเหล้ารสเลิศที่เก็บไว้ในห้องใต้ดินเป็นเวลาหลายปี
แต่สวรรค์มักจะไม่ไปเยี่ยมคู่ครองที่มีความรักเหล่านั้น เมื่อเราเปิดเผยอนาคตต่อโลก
กลับถูกพ่อแม่ของเธอปิดกั้นอย่างแข็งขัน ระยะทางเป็นเหตุผลที่ใหญ่ที่สุด
เราแก้ต่างให้เรื่องนี้ ดิ้นรน แต่ผ้าไหม
ผมเป็นคนอารมณ์ดี เห็นขอบคุณดอกไม้ก็จะสาดน้ำตา นกบินหนีจะรู้สึกเหงา
มักจะชอบแต่งตัวสีธรรมดาและคําพูดที่สง่างาม
เพื่อน ๆ ที่คุ้นเคยกับฉันจะแนะนําฉัน มู่หัวอย่าเงียบตัวเองเสมอ
ความกดดันต้องปลดปล่อย ความรู้สึกก็เหมือนกัน ฉันมักจะพยักหน้าขอบคุณ
ฉันรู้บุคลิกของตัวเองเป็นอย่างดี ทําให้ฉันเป็นอิสระ ยากกว่าการขึ้นสวรรค์
เพราะลึก ๆ ในใจมีปมที่แก้ไม่ได้เสมอ ความรักที่สดใสเหมือนดอกไม้ไฟนั้น
เคี้ยวฉันเหมือนงูพิษ แม้ว่าจะผ่านไป N ปีแล้ว แต่การจากไปของเธอทิ้งใ
ห้ฉันคือบาดแผลที่ฝังใจและความเจ็บปวดที่กัดกระดูก
จําความรู้จักของเราได้อย่างชัดเจน เป็นช่วงเวลาที่อาชีพรักของฉันว่างเปล่า
ฉันใช้เวลาที่เหลือของฉันบนอินเทอร์เน็ตเสมือนทุกวัน โพสต์ข้อความที่ไม่เกี่ยว
ข้องบนเว็บไซต์เพื่อสําเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ไม่รู้ว่าวัยรุ่นของฉันผ่านไประหว่างซ
อกนิ้วเหมือนลูกขาวการปรากฏตัวของเธอราวกับว่าเติมชีวิตชีวาของฤดูใบไม้ผลิให้กับ
จิตใจที่โดดเดี่ยวของฉันพลังที่ยอดเยี่ยมเธอยังเป็นคนเหงาด้วยวรรณกรรมที่ล้
นหลามคําขาวเหมือนต้นหอมที่ไหลอยู่ใต้นิ้วบางสะอาดและละเอียดอ่อนให้ความปรา
รถนาเพ้อฝันที่ไม่มีที่สิ้นสุดโอกาสโดยบังเอิญ เราตกหลุมรักข้อความของกันและกัน
ตอนนั้นโนเวลลาของฉัน "ดอกป๊อปปี้บาน" เพิ่งจบลง เธอเป็นผู้อ่านคนแรกของฉัน เ
ธออ่านเร็วมาก ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็เข้าใจแนวคิดหลักของนวนิยายทั้งหมด
และพูดคุยกับฉันอย่างละเอียด ฉันประหลาดใจกับความคิดที่ละเอียดอ่อนของเธอ
ไม่กี่คําก็ชัดเจนด้วยการวางรากฐานและอุปมาอุปมัยของ "ดอกป๊อปปี้บาน" และในที่
สุดเธอก็ถามฉันอย่างกล้าหาญ ต้นแบบตัวเอกของนวนิยายเรื่องนี้คือตัวคุณเองหรือไ
ม่ ฉันไม่ได้ให้คําตอบเชิงบวกกับเธอ แค่ยิ้มไป
เรากลายเป็นคนสนิทในข้อความอย่างรวดเร็ว ด้วยการสื่อสารในภายหลัง
ฉันรู้ว่าเธอโหยหาสถานการณ์น้ําสีฟ้าและควัน ความโรแมนติกของอี้โจวสีแดงและฝุ่น
ฉันพูดติดตลกว่าเธอเป็นคนสนิทสีน้ําเงินของฉัน เธอพยักหน้าอย่างเงียบ
ๆ และพูดว่าฉันมีความเข้าใจเช่นเดียวกับคุณ
จำไม่ได้ว่าปัญญาชนคนไหนเคยพูดว่า การแต่งงานโดยไม่มีความรักคือก
ารใจร้ายต่อตนเอง ผมรู้ว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะแสวงหาความรัก ผมกับเธอต่า
งก็ไม่มีข้อยกเว้น ต่างก็เป็นคนที่อายุมากกว่า แต่เรากลับยึดมั่นในหลักการของตัวเองว่า
การแต่งงานต้องมีความรักจนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อเราสองคนกลายเป็นลูกค้าเครื่อง
ดื่มที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของ เราจึงค่อย ๆ สัมผัสกับความง
ามของความรักและรู้ว่ากันและกันเป็นคนที่ตามหามากมาย
มีความรักหวานชื่น ดอกสุขเบ่งบานเต็มฟ้า ทั้งกายและใจก็ชื่นมื่น สดใส โลกในส
ายตาก็ชัดเจนและสดใสข้าไม่กลัวระยะทางที่ห่างออกไปหลายพันไมล์ แ
ละคนรับใช้รีบมารวมตัวกันที่เมืองที่เธออยู่ การกลับตัวกลับหางของเมืองนี้เป็นสถานที่ที่
ความสุขที่สุดของเรา เงยหน้าขึ้นมองเมฆที่พลุกพล่านบนท้องฟ้า ก้มหน้าลงมองฝูง
ชนที่พลุกพล่านของโลกเป็นพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราสองคน ยังชอบหลับตาใ
นฤดูฝนฤดูใบไม้ผลิที่แพงเหมือนน้ํามัน ใช้ร่างกายไปลิ้มรสความรู้สึกเย็นสบายจากลมอ่อน
ผมเป็นคนอารมณ์ดี เห็นขอบคุณดอกไม้ก็จะสาดน้ำตา นกบินหนีจะรู้สึกเหงา
มักจะชอบแต่งตัวสีธรรมดาและคําพูดที่สง่างาม
เพื่อน ๆ ที่คุ้นเคยกับฉันจะแนะนําฉัน มู่หัวอย่าเงียบตัวเองเสมอ
ความกดดันต้องปลดปล่อย ความรู้สึกก็เหมือนกัน ฉันมักจะพยักหน้าขอบคุณ
ๆ และฝนเล็กน้อยความรักของเราเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ ตามการเป็นพยานของเวลา
เหมือนเหล้ารสเลิศที่เก็บไว้ในห้องใต้ดินเป็นเวลาหลายปี
แต่สวรรค์มักจะไม่ไปเยี่ยมคู่ครองที่มีความรักเหล่านั้น เมื่อเราเปิดเผยอนาคตต่อโลก
กลับถูกพ่อแม่ของเธอปิดกั้นอย่างแข็งขัน ระยะทางเป็นเหตุผลที่ใหญ่ที่สุด
เราแก้ต่างให้เรื่องนี้ ดิ้นรน แต่ผ้าไหม