作曲 : Pablo Caamiña Ursusson
Sen saber fun cara aló nunha noite de outono,
onde a Lúa di: “Sede benvidas,
no meu xardín hai unha flor para cada un”.
E cantou unha vella alborada,
coa que chamou ó vello Sol.
Ó mencer, todas sentíanse donas do ceo,
no xardín hai de abondo para todos,
ata que un quixo o teu máis que o seu.
Ó solpor, o xardín era negro,
e o Sol, ó Lostrego chamou.
[00:00.000] 作曲 : Pablo Caamiña Ursusson
[00:27.477]Sen saber fun cara aló nunha noite de outono,
[00:42.364]onde a Lúa di: “Sede benvidas,
[00:52.938]no meu xardín hai unha flor para cada un”.
[01:15.214]E cantou unha vella alborada,
[01:26.146]coa que chamou ó vello Sol.
[02:32.430]Ó mencer, todas sentíanse donas do ceo,
[02:46.293]no xardín hai de abondo para todos,
[02:57.427]ata que un quixo o teu máis que o seu.
[03:19.765]Ó solpor, o xardín era negro,
[03:31.122]e o Sol, ó Lostrego chamou.