作词 : Agnieszka Rurarz
作曲 : Lluis Llach
Stary Sizet kiedyś mówił mi…
Staliśmy w bramie, był świt,
gdy czekaliśmy na słońca wschód
i samochodów rósł szum.
Mówił: Czy muru nie widzisz?
Wszystkich nas trzyma ten mur.
Gdy nie będziemy bronić się
zagrodzi nam każdą z dróg.
Gdy uderzymy, runie mur.
Nie może przecież wiecznie trwać.
Na pewno runie, runie, runie,
nie pozostanie po nim ślad.
Jeśli uderzysz mocno tu,
a ja uderzę mocno tam,
na pewno runie, runie, runie
i wolny będzie każdy z nas.
Lecz minęło już tyle lat,
ręce mam starte do krwi,
a kiedy czuję, że sił mi brak,
mur rośnie grubszy niż był.
Wiem już, że ledwie się trzyma,
lecz ciężko ruszyć go stąd,
nawet gdy czuję przypływ sił...
Powtórz, Sizecie, pieśń swą. “
Gdy uderzymy, runie mur.
Nie może przecież wiecznie trwać.
Na pewno runie, runie, runie,
nie pozostanie po nim ślad.
Jeśli uderzysz mocno tu,
a ja uderzę mocno tam,
na pewno runie, runie, runie
i wolny będzie każdy z nas.
Stary Sizet nie mówi nic,
słowa porwał zły wiatr.
Dokąd - on jeden tylko wie,
ja w bramie tkwię cały czas.
I gdy przychodzą nowi wciąż
słyszą jak rośnie mój głos.
Śpiewam ostatnią Sizeta pieśń,
tę, której uczył nas on:
Gdy uderzymy, runie mur.
Nie może przecież wiecznie trwać...
Na pewno runie, runie, runie,
nie pozostanie po nim ślad.
Jeśli uderzysz mocno tu,
a ja uderzę mocno tam,
na pewno runie, runie, runie
i wolny będzie każdy z nas.
[00:00.000] 作词 : Agnieszka Rurarz
[00:01.000] 作曲 : Lluis Llach
[00:07.288]Stary Sizet kiedyś mówił mi…
[00:12.204]Staliśmy w bramie, był świt,
[00:17.188]gdy czekaliśmy na słońca wschód
[00:22.099]i samochodów rósł szum.
[00:27.051]Mówił: Czy muru nie widzisz?
[00:32.008]Wszystkich nas trzyma ten mur.
[00:36.883]Gdy nie będziemy bronić się
[00:41.774]zagrodzi nam każdą z dróg.
[00:44.896]
[00:45.675]Gdy uderzymy, runie mur.
[00:50.371]Nie może przecież wiecznie trwać.
[00:55.324]Na pewno runie, runie, runie,
[01:00.279]nie pozostanie po nim ślad.
[01:04.929]Jeśli uderzysz mocno tu,
[01:09.663]a ja uderzę mocno tam,
[01:14.619]na pewno runie, runie, runie
[01:19.475]i wolny będzie każdy z nas.
[01:23.369]
[01:28.108]Lecz minęło już tyle lat,
[01:32.728]ręce mam starte do krwi,
[01:37.464]a kiedy czuję, że sił mi brak,
[01:42.130]mur rośnie grubszy niż był.
[01:47.038]Wiem już, że ledwie się trzyma,
[01:51.758]lecz ciężko ruszyć go stąd,
[01:56.572]nawet gdy czuję przypływ sił...
[02:01.246]Powtórz, Sizecie, pieśń swą. “
[02:04.660]
[02:05.251]Gdy uderzymy, runie mur.
[02:09.652]Nie może przecież wiecznie trwać.
[02:14.333]Na pewno runie, runie, runie,
[02:19.051]nie pozostanie po nim ślad.
[02:23.993]Jeśli uderzysz mocno tu,
[02:28.422]a ja uderzę mocno tam,
[02:33.100]na pewno runie, runie, runie
[02:37.785]i wolny będzie każdy z nas.
[02:41.545]
[02:45.967]Stary Sizet nie mówi nic,
[02:50.312]słowa porwał zły wiatr.
[02:55.006]Dokąd - on jeden tylko wie,
[02:59.626]ja w bramie tkwię cały czas.
[03:04.254]I gdy przychodzą nowi wciąż
[03:08.783]słyszą jak rośnie mój głos.
[03:13.467]Śpiewam ostatnią Sizeta pieśń,
[03:18.033]tę, której uczył nas on:
[03:20.808]
[03:21.571]Gdy uderzymy, runie mur.
[03:25.965]Nie może przecież wiecznie trwać...
[03:30.741]Na pewno runie, runie, runie,
[03:35.358]nie pozostanie po nim ślad.
[03:40.160]Jeśli uderzysz mocno tu,
[03:44.412]a ja uderzę mocno tam,
[03:48.924]na pewno runie, runie, runie
[03:53.753]i wolny będzie każdy z nas.
[03:57.564]